ÖMER SEYFETTIN ŞIIR

Yıkık Han

Yaklaşırken yanımdaki kılavuz, "Yok" diyordu "burada kimse, durmayalım, bu bir yıkık binadır! " Yaklaşınca durdum baktım içerisi tam takır, Koca zaman sert eliyle ezmiş idi bu yurdu. Ruhuma bir acı, sessiz, garip elem duyurdu, Etrafında gördüğüm o baldıranlar, o katır Tırnakları, o kamışlar, o çalılar... Bir ağır Hasta gibi hepsi sanki baygın uyurdu. Sonumuzu, akibeti düşünmeye başladım: "Niçin böyle yürüyeyim, üzüleyim her adım, "Şu hiçliğe bile bile gidiyorken..." diyerek Dalıyorum, bir koğuktan beklenilmez bir uçuş, Bir kahkaha koptu: "Yürü, yaşayana yol gerek..." Dedi sandım üzerimden gelip geçen bu baykuş...                                                                   Ömer Seyfettin KILIZIRMAKA

Ah, ey Kızılırmak! Ağlıyor musun? Dalgaların coşmuş, bilmiyor durmak, Çöktü yüzbin ocak, anlıyor musun? Ben geldim başına, isterim sormak: Yüzlerce yıl evvel üstünden geçen Türklerin başına nedir bu gelen? Yasasız kalmışlar serserilikten Kaçmak isterlerse yol verme, sen ak! Ak, boğulsun kaçan, acıma ona. İster misin yurda baykuşlar kona? Geçmek lazım ise yok mudur Tuna? Geriye bırakma, ak Kızılırmak! ÖMER SEYFETTİN Nereye?  Bir kahraman gördüm, gençti, güzeldi. Atlamış maziden binlerce seddi, Kır atıyla sanki canlı bir yeldi. Sordum: "Nereye?" - "Ben giderim" dedi, "Tarif olunamaz bir şana doğru..." Güneş doğuyordu, maviden sisler, Çiçekler açılmış, ötüyordu her Dalda bir yavru kuş... "Aşk nuru yer yer" "Tutuşurken böyle nereye sefer?" Diye sordum, dedi: "Türkân'a doğru..." "Yalnızsın yiğidim! Yolda kalırsın, "Maksatların ölür, onulmaz yasın, "Yol gösteren lazım, öne katılsın!" Dedim. "Düşman varsa" dedi, "atılsın, "Yolumun uğradığı Kur'ân'a doğru..." "Uzak ufuklarda karlı dağlardan "Aşarken sellerden, ormandan, yardan "Yoldaş ister insan, değil Yaradan; "Yalnızlık O'nundur..." dedim. "Dost yardan Geçmez" dedi, "yolum yarâna doğru..." Sürünce doğuya o kır atını, Kılıçının çarptı taşlara kını, Altun kıvılcımlar bu hoş akını Gaybederken gördüm bu genç taşkını; Dedi: "Uçuyorum Turan'a doğru!.."                    Koşma  Ey Türk Genci! Aç gözünü azıcık Etrafına bir dikkat et, gördüğün Hayal değil, hakikattir, pek açık, Pusu kurmuş herkes sana bak bu gün!.. Medeniyyet ateş, demir eliyle Kan taşırtan, yuva yıkan seliyle İlerliyor elektrik piliyle, Yapılır mı uçurumda hiç düğün! Artık uyan, keyif zamanı değildir, İçtiklerin bade değil, hep zehir, Kuvvetlenip Garb'i korkut ve sindir, Galip gel de, sonra, Türk'üm de öğün!.